Onderstaande brief is geschreven door dramadocent Daan Anton Jacob Beckers, twee weken na het ontslag op staande voet geschreven en als inhoud ingezet door de advocaat en werd gewonnen in december 2024.
Reactie op brief ‘Ontslag op staande voet’ van 20 november 2024 door GRC
Introductie
Bij deze mijn reactie op de ontslagbrief die na mijn plotselinge ontslag bij het Gerrit Rietveld College Utrecht (GRC) met de vaststellingsovereenkomst thuis aangetekend en per post door mij is aangenomen op vrijdag 22 november 2024. In mijn bezwaarbrief van dit ontslag op staande voet dat ik voorafgaand aangetekend stuurde heb ik aangegeven dat ik volgens mij niet ontslagen kan worden op grond van mijn vrijheid van meningsuiting van protest-filmpjes die altijd al zichtbaar waren. Daarbij geef ik in deze brief bezwaar en nuancering bij verschillende punten uit het uiteindelijk gebleken ontslaggesprek op donderdag 14 november en op de ontslagbrief van 20 november 2024. Fouten die in de ontslagbrief gemaakt zijn zal ik verder in deze brief aanstippen. Mijn overtuigen (zoektocht naar waarheden) die in deze brief besproken worden zal ik met enkele bronnen staven. Ik vind het de taak van het schoolsysteem om, door de juiste vragen te stellen, en de juiste onderzoeken te doen, tot scherpere, mooiere, spirituelere en betere, wetenschappelijkere conclusies over de waarheid in de wereld en het leven te komen en daar probeer ik middels mijn werkwijze als dramadocent aan bij te dragen. Ik werk buiten de box, heb altijd op allerlei wijzen mezelf als anders en complex gepresenteerd, en heb mijn werkzaamheden mijns inziens goed uitgevoerd. Ik ben ondanks moeilijkheden met mijn contract vanaf het begin voortvarend aan de slag gegaan en heb, op één dag ziek zijn na, geen dag gemist en ben altijd op tijd geweest. Er was ook geen aanleiding voor ontslag op staande voet want ik had niks gedaan en het eerste gesprek dat ik met Erik Visser had was het eerste echte gesprek dat ik met hem had. Dat ik direct mijn spullen in moest leveren kwam als een verrassing, en tot de dag van vandaag voelt het als onrechtvaardig dat ik zo plotseling al mijn werk met de leerlingen en collega’s moest los laten. Er was genoeg te doen en ik was ook naast de lessen voortvarend bezig voor met name de eerste en tweedejaars jongeren en de school. Ik had de leiding over de projectweek die na dit weekend begint, en heb dat volledig los moeten laten, ook richting allerlei workshopdocenten. Dat voelt naar en vreemd. Ik vond mijn rol als dramadocent leuk binnen het kunstvak team en vond makkelijk aansluiting bij leerlingen en collega’s. De omstandigheden binnen de school waren pittig, mede door een warrige bedrijfscultuur, alsook de blijvende rommel in het lokaal en de uitdagende opdracht met de leerlingen. Sommige klassen heb ik als erg onveilig ervaren in de gehele groepsdynamiek. Ik heb hierdoor veel aandacht besteed aan gemak vinden in het bij elkaar zijn, naar elkaar kijken en naar elkaar luisteren. Ik genoot van zoveel spelmomenten waarbij we hardop hebben gelachen, of waarbij we op 101barz dansten. Ik heb het idee dat ik aansluiting vond door relaxed en authentiek te blijven. Ik heb een eigen mening die niet altijd begrepen wordt omdat ik warrig kan klinken en groot droom en denk. Echter is het mijn rol als kunstvakdocent om uniek en werkelijk te zijn. Het was mijn poging om dat te blijven, zonder in te geven op de kwaliteit van het onderwijs, andersom, ik heb juist geprobeerd goed bij te dragen aan het welzijn en welbevinden van alle leerlingen. Ik heb ze allemaal individueel zo goed mogelijk geprobeerd te begeleiden binnen en buiten het klaslokaal in de school. In dit verslag beschrijf ik twee voorbeelden van wat ik een ‘slechte systeem-ervaring’ noem. Ook beschrijf ik twee casussen waarin ik volgens mij juist goed docentengedrag heb getoond. Ik zou niet weten waarom de ingenomen standpunten niet verenigbaar zouden zijn met het werken binnen de school, als deze met nuance en meer gesprek zouden worden bekeken. Liever gaan we in debat. Ik wil hier liever een leerzaam traject, dan een slepend proces van maken. Ik heb de ontslagbrief per alinea bekeken en op de inhoud daarvan gereageerd in de hoop fouten te herstellen, mijzelf in punten te verduidelijken of te verklaren en om enkele bronnen toe te voegen die mijn gedachtegoed ondersteunen. Hopelijk is dit voldoende om mijn werk weer te kunnen hervatten of anders om een eerlijkere regeling te treffen dan de huidige voorgestelde.
Samengevat:
- Er zitten veel onjuistheden en foute interpretaties van mijn woorden in de ontslagbrief.
- Er is geen dossieropbouw geweest, of sprake van waarschuwingen, binnen één gesprek was de conclusie ontslag op staande voet.
- De vaststellingsovereenkomst is niet correct opgemaakt met de juiste fte.
- Ik heb een advocaat in de hand genomen om een betere regeling te treffen, dan wel mijn werk als dramadocent op het Gerrit Rietveld College te kunnen voorzetten.
- Ik heb mijn werk als dramadocent goed gedaan en heb geen aanleiding gegeven tot ontslag. Ik heb leerlingen leren presenteren (een belangrijk speerpunt van het GRC), heb ze met goede cijfers kunnen normeren en kreeg positieve feedback van hen.
- Over bepaalde zaken verschillen we van idee, maar dit is binnen een inclusieve en diverse samenleving normaal en zelfs belangrijk, zeker in mijn werk als dramadocent.
- Ik heb de betreffende filmpjes van Youtube op verborgen gezet zodat jongeren dit niet meer kunnen zien en delen.
- Ik ben juist er voor dat kinderen wél in beeld blijven en van goed onderwijs genieten en stel het belang en welbevinden van de jongeren altijd voorop.
Inhoudsopgave
0. Daan wil werken
1. Reactie op ‘Confronteren’
1.2 Reactie op ‘No education’
2. Reactie op ‘Uw reactie alinea 1’
2.2 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 2
2.3 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 3
2.4 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 4
2.5 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 5
3. Reactie op ‘Gesprek geschorst’
4. Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 1
4.2 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 2
4.3 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 3
4.4 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 4
4.5 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 5
4.6 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 6
5. Reactie op ‘Gevolg ontslag op staande voet’ alinea 1
5.2 Reactie op ‘Gevolg ontslag op staande voet’ alinea 2
6. Reactie op ‘Tot slot’ alinea 1
6.2 Reactie op ‘Tot slot’ alinea 2
7. Onbeschreven punten in ontslaggesprek
7.2 2eJaars projectweek
7.3 Review-dag
7.4 Mijn stellingen van overtuigingen bleven inhoudelijk onbesproken
0. Daan wil werken
Om mijzelf nogmaals kort voor te stellen: mijn naam is Daan Anton Jacob Beckers, geboren te Amersfoort op 22 juli 2024. Op dit moment ben ik met mijn vriendin Danielle, haar zoon Dorian en onze dochter Dinthe woonachtig in Amersfoort. Sinds mijn afstuderen in 2011 aan de opleiding Theatre & Education met afstudeerrichting eerstegraads dramadocent heb ik onophoudelijk gewerkt als regisseur, docent, artiest en coach. Sinds januari 2024 ben ik via mijn bedrijf Theater Anderwijs ook officieel journalist en ik ben daarvoor aangesloten bij de Vereniging van Vrije Journalisten. Mijn bedrijf Theater Anderwijs is er voor mijn theater regies, docenten klussen, journalistiek onderzoek en schrijven, mijn autonome artistieke werk en mijn werk als coach. Naast mijn zzp theater werkzaamheden heb ik altijd een vaste docentenbaan gehad, waarbij mijn hoofd docentschap als coördinator van het vak Drama aan de Faculteit Onderwijs en Opvoeding van de Hogeschool van Amsterdam van 2016 tot 2020 de belangrijkste was. Daar moest ik stoppen vanwege de coronamaatregelen, net als bij Driekansen Ermelo in januari 2021 en bij het Krommerijn College Utrecht in januari 2022. De coronamaatregelen hadden bij mij dus al driemaal, en niet één maal, voor een conflict met de scholen waar ik werkzaam was gezorgd. Het Gerrit Rietveld College was hiervan op de hoogte en is hier tijdens de sollicitatie nogmaals van op de hoogte gesteld. Bovendien was het te lezen op mijn website www.theateranderwijs.nl en op mijn sociale mediakanalen als X en Telegram, waar ik via mijn website naar verwijs en onder mijn eigen naam vindbaar ben. Mijn overheidskritische blik past bij mijn werk als autonoom kunstenaar, journalist en als betrokken burger. Ik vind het de opdracht van kunstenaars, journalisten en burgers om kritisch naar overheden en media te zijn. De overheid heeft de mond vol van inclusiviteit en diversiteit, echter blijkt in de praktijk dat overheidskritische docenten niet welkom zijn op scholen. Hierom reageer ik nu inhoudelijk per onjuist of ongenuanceerd punt in de ontslagbrief. En graag kom ik per direct weer werken.
1. Reactie op ‘Confronteren’
In de eerste alinea van de ontslagbrief stelt mevrouw F. Nasrullah dat de heer Visser mij geconfronteerd heeft met mijn eigen filmpjes. Iets wat ik vreemd vind om zo te noemen, want deze filmpjes waren openbaar en zichtbaar op mijn website die ik ook vermeld heb bij mijn sollicitatie en in mijn introductietekst als nieuwe docent die vanaf het begin in de docentenkamer op A4 formaat te vinden was. Ik vond het niet erg dat mijn filmpjes bekeken waren, ik vond het juist fijn. Ik wil het graag hebben over verschillende wereldbeelden. Dat is mijn werk. Mijns inziens ben ik achteraf bezien bevraagd omtrent mijn wereldbeeld en was er dus eerder sprake van een ondervraging dan van een gesprek. Ik ben dus niet geconfronteerd met filmpjes, maar bevraagd over mijn wereldbeeld naar aanleiding van online uitingen die ik in februari 2023 deed. Vele uitspraken die ik heb gedaan in dit gesprek lijken onbegrepen en zijn uit context gehaald in de ontslagbrief, mede vanwege een verschil in perspectief en wereldbeeld tussen betreffende leidinggevende rector Erik Visser en mijzelf. Er zijn verschillende punten die wel besproken en niet genoemd zijn. Er zijn nuances die ik gemaakt heb die niet genoemd zijn. Er zijn veel vragen gesteld door Erik en Marieke, en ik heb via een zo open mogelijke houding mijn visie en wereldbeeld geprobeerd te delen, zonder daarbij naar de mond te praten of te willen zorgen dat onze overtuigingen bij elkaar zouden passen, omdat ik niet wil liegen en ervanuit ging dat we op volwassen wijze zouden doorpraten over de manier waarop ik mijn werk als dramadocent op het Gerrit Rietveld College zou kunnen voortzetten. Overtuigingen passen soms niet bij elkaar en dan is het zaak om oog voor elkaar te houden en respect op te brengen. Dat heb ik ten alle tijden getracht te doen. Ik dacht niet aan een ontslag na ons eerste gesprek omdat ik eerlijk ben geweest. Ook had ik een eerste waarschuwing verwacht waarbij mij een vraag zou worden gesteld, bijvoorbeeld om de filmpjes offline te halen.Ik heb ik dus niets gedaan wat acute aanleiding gaf voor mijn ontslag. Alles stond al lang online en was openbaar gedeeld. Ik weet dus niet wat ik fout heb gedaan.
1.2 Reactie op ‘No education’
Er wordt gesteld dat ik heb gezegd het ‘helemaal eens te zijn met No Education’ en dat ik ouders oproep hun kinderen van school te halen om ze thuisonderwijs te geven. Dit moet in de context worden bezien van toen drie school-ontslagen en het actievoerend lopen in een vredesmars, waarbij het actievoeren en je uitspreken vanuit vrijheid voor de wereld zoals je hem wilt zien het uitgangspunt is, en mijn punt niet geen onderwijs maar goed onderwijs is. De song ‘Another brick in the wall’ van Pink Floyd zegt ‘We don't need no education’. Door de herhaling van het woord ‘no’ zegt de song eigenlijk dus dat we wel onderwijs nodig hebben. Technisch gezien reageer ik daar met ‘100% mee eens’ op. Ik zeg dit nu binnen een context van dat we wel onderwijs nodig hebben dat ‘goed’ is. Wat ‘goed’ is en hoe het in het systeem geregeld is dáár kunnen we over verschillen van mening. Ik geef les vanuit mijn kunstvak theater en met als uitgangspunt het zelf creëren en zelf nadenken door samen plezier te maken en zo vertrouwen op te bouwen in samenwerkende doelen. Ik deed mijn uitlating vol zelfvertrouwen, wetende dat ik binnen een eigen perspectief, context en manier van lesgeven praat. Thuisonderwijs is ook onderwijs, dus ik heb nooit kunnen stellen dat ik voor ‘no education’ ben als ik tegelijkertijd vóór thuisonderwijs ben. Ik ben dus voor ander activerend onderwijs in plaats van het veelal bestaande stilzit-onderwijs. Daarom ben ik dramadocent. Vele mensen zijn op allerlei manieren met onderwijsvernieuwing bezig: inschoolwetrust.nl/over-onderwijsvernieuwing. Educatie staat op dit moment te veel voor het streng opvoeden en vormen naar bepaalde waarheden, door lessen vol stilzitten en luisteren. Ik heb juist de toneelschool gedaan om mijn intuïtie ruim baan te geven in het werken met mensen. En heb vervolgens als Dramadocent een vorm gevonden om blij en vrij les te geven, en daarbij te laten leren via activerende positieve werkvormen. In theater kan alles. Dromen kunnen in mijn beleving realiteit worden, en theater kan zo veel voorwerk doen binnen de ideeënwereld naar de fysieke realiteit. Veel onderwijs is gericht op het negeren van dromen en gedachten met bijkomende gevoelens, om te blijven bij de ratio. Scholieren zitten gechargeerd gesproken continue stil en binnen, terwijl de zon en het weer juist voor gezondheid, uitdaging en leermomenten zorgen. Nu worden jongeren veelal weggehaald van de natuurlijke omgeving, en moeten ze, zwartwit gesproken, onder leerplicht dwang stilzitten, luisteren en handelen naar wat er van hen gevraagd wordt. Dit heb ik zelf ervaren als slecht onderwijs. Onder geef ik twee voorbeelden van wat ik als ‘slechte systeem-ervaringen op het GRC’ beschouw. Daartegenover geef ik 2 voorbeelden van wat volgens mij ‘goede gedragingen’ van mijn kant als docent zijn geweest bij GRC. Ik sta dus juist wél vóór goed onderwijs. Ik ben uitgesproken voor gewoonrecht (common law) en dus voor een wereld waarin het principe van niet doden, niet stelen en niet dwingen geldt. Ik ben tegen dwang en dus ook tegen de leerplicht. Ik ben voor leven vanuit de vrije wil van iedereen, dus ook voor ouders, kinderen, docenten en bedrijfsleiders. Hiermee creëren we intrinsieke motivatie in plaats van opgelegde vakken en gedachten. Hierom ben ik als dramadocent bij deze cultuurprofielschool gaan solliciteren. Mijn Drama en Theater vak is het aanwakkeren van de gedachten-wereld in relatie met de rest van ons lijf, ons gedrag en handelen. Ik ben voortdurend bezig geweest om in open communicatie met school, docenten en leerlingen te handelen. Hierom vind ik het bijzonder dat mijn “extreme uitspraak” van februari 2023 in een vredesmars, niet binnen deze nuance wordt bezien. Ik heb dus met nuancering bevestigend gereageerd op de ingenomen stelling dat ouders beter hun kinderen van school kunnen halen door het starten van thuisonderwijs initiatieven. Hiermee stel ik dus dat we als ouders zelf alternatieven kunnen bieden die los van de overheid werken. Hier ben ik naast mijn werk als dramadocent actief mee bezig, omdat ik wil dat mijn dochter niet opgroeit in een wereld van leerdwang, wel van vrije wil. - De uitingen die ik deed, deed ik tijdens een vredesdemonstratie, en heb ik genuanceerd in verschillende blogs op mijn website. Uit welwillendheid om mijn stelligheid ten overstaan van de ‘criminele staatsscholen met hun smerige wereldagenda die funest is voor onze kinderen’ uitspraak tijdens de vredesmars te nuanceren, heb ik de filmpjes op dit moment op ‘verborgen’ in mijn persoonlijke Youtube-kanaal geplaatst. Dit omdat ik weer wil komen werken bij het Gerrit Rietveld College, en mijn welwillendheid wil tonen om me aan te passen. En ook zodat dit materiaal niet meer bij leerlingen en ouders belandt. Dit materiaal was niet op TikTok te zien, de plek waar leerlingen mij volgen.
Voorbeeld 1 slechte systeem-ervaring in GRC
Op dinsdag 22 oktober was ik de derde docent om te surveilleren bij een eerstejaars toets. Klas 1HV2 had vanaf 8.45 uur in de klas gezeten om 2 toetsen op hun computer te maken. Toen ik binnenkwam waren de meesten al klaar behalve Haroen en Elif. Ik moest de rest van de klas uit naam van ‘differentiatie’ nog 45 minuten stilhouden terwijl deze twee hun toets maakten. Haroen was aan het klooien en Elif heeft een taalachterstand, logisch dat het voor het langer duurde. Ik vond het onmenselijk. Sommige kinderen waren al na een half uur klaar met beide toetsen, en moesten toch de volle 2 uur en 15 minuten in de klas stil blijven zitten, mochten niet eten en niet naar de wc. Ik was geschokt door deze situatie, en vond het lastig om de klas stil te houden, ook omdat de klas gewend is dat het bij mij in mijn lessen druk mag zijn. In mijn lessen is de energie van de leerlingen juist nodig. Onderwijl de les vorderde kwam mevrouw Ellen Markestein de klas binnen. Ze gaf een waarschuwing voor de drukte. Vanuit het domein werd er meegekeken. Een tweede keer dat mevrouw Markestein binnen kwam gaf ze de klas direct straf door hen in de pauze te laten blijven zitten. Ik vond dit absurd, dat dit in mijn les gebeurde, ik zag geen directe aanleiding behalve wat drukte. Ik had het wel onder controle, en had liever een vraag gekregen in plaats van een negatieve handeling over mijn taak als docent heen. Het werd ook niet makkelijker de groep stil te houden. Toen de les klaar was vroegen leerlingen of ze nu wat mochten eten. Van mij mocht dat. Ze moesten wel nog in het lokaal blijven. Ik moest naar mevrouw Markestein toelopen omdat ze nog in gesprek was op het domein, en ze liet mij vervolgens een halve minuut wachten, waarna ze zich kort omdraaide en reageerde met ‘ze mogen gaan’. Ik liep terug naar de klas en liet hen gaan. De klas was zichtbaar opgelucht dat ze toch pauze hadden. Hierna probeerden ik en mevrouw Markestein om een gesprek over de situatie te hebben. Ik was oprecht geschrokken door de tijd die kinderen stil moesten zitten zonder iets te doen, en ook door het gedrag van mevrouw Markestein door de leerlingen pauzestraf te geven. De docent die overdracht had gegeven had zelfs gezegd dat ‘kinderen op hun tafel mogen slapen’ als ze klaar waren met hun toetsen. Ik vond dit echt bizar om te horen. Ik probeerde aan mevrouw Markestein aan te geven hoe ik er over dacht, maar ik was ook nog steeds geschrokken en bovendien wilde ik het probleem direct oplossen. Hierom hield ik mijn gesprek kort met mevrouw Markestein en ging ik naar de betreffende 1e jaars afdelingsleider Gerben Kreeft. Gerben zat in gesprek met mijn Drama collega Celine en ze konden gelukkig ruimte maken voor mijn verhaal. Ik heb daarin mijn observaties gedeeld, die mijns inziens erg negatief voor de kinderen zijn, en moest ervan huilen. Ik heb aangegeven het beleid ongezond te vinden dat kinderen zo lang zonder iets te doen stil moeten zitten, terwijl juiste differentiatie mij lijkt dat je kinderen eerder laat vertrekken omdat ze sneller klaar zijn. Zo leren ze om tijd te nemen en niet af te raffelen. Hierop werd door Gerben gereageerd dat ze ‘het altijd zo doen’. Een argument dat pleit voor mijn streven naar verbetering. Ik moest naar mijn volgende les. De dag erna werd er een intern bericht gedeeld dat leerlingen die langer over hun toets doen, deze mogen afmaken in het domein en dat de docent die de derde les komt surveilleren zo zijn eigen les mag geven. Ik was opgelucht dat ik een week later bij mijn surveillance de leerlingen blij kon maken met de opmerking dat ‘Elif haar toets mag afmaken op het domein, de rest mag mee naar het Dramalokaal’. Een groot gejuich steeg op. Niet veel later kwam ook Elif mijn klaslokaal binnen omdat het internet haperde. Elif had altijd graag Drama. Met deze klas waren we bezig een eigen musical te maken door een bestaand stuk te herschrijven. In de klas werd altijd opgewarmd met allerlei dansen, vooral de Turkse Halay muziek was populair en zou een belangrijk onderdeel vormen in ons te maken toneelstuk. In mijn laatst gebleken les bleef Elif langer zitten. We hadden het over haar moeilijkheden in het leven en op school. Ik gaf haar aan dat ze altijd welkom was en dit werd zichtbaar gewaardeerd. Gek om ook dit soort jongeren van de een op de andere dag niet meer te begeleiden.
Voorbeeld 2 slechte systeem-ervaring in GRC
Een docent dient zijn lokaal op orde te hebben. Als mijn huis een chaos is, ben ik ook in mijn hoofd een chaos. Het heeft mij dus gestoord dat tot de laatste dag dat ik bij het GRC werkzaam was, ik geen opgeruimd lokaal heb gehad. De wiskundeboeken liggen waarschijnlijk nog steeds in de bij-kamer, en de sleutel van de kast is waarschijnlijk nog steeds niet in het bezit van Celine. Een kast heb ik met leerlingen uit het lokaal verwijderd nadat deze na anderhalve maand door wiskunde collega’s was leeggehaald. De leerlingen gingen zich in de kast verstoppen zodra ze konden. De rommel en het ongemak van een kast in je lokaal waar je niet bij kan, zorgden ervoor dat ik me daar tot het einde aan toe, toe heb moeten verhouden en chaos voelde. Er zijn vele mails verstuurd door Celine om dit op te lossen, met weinig resultaat. Er komt volgend jaar veel geld vrij (50.000 euro) om dit lokaal op te knappen. Ik vraag me af waarom er nu niet meer werd gedaan om het lokaal op orde te krijgen. Wel zijn de sloten aangepast zodat de docenten de deuren kunnen openen en sluiten, echter werd dit tijdens lesuren gedaan, wat ook weer voor onrust zorgde. Het internet werkte slecht in het lokaal waardoor ik veel op mijn mobiel moest doen. Het lokaal was erg gehorig waardoor concentratie moeilijk was. Al met al had er wat mij betreft veel meer ingezet kunnen worden op het direct beter krijgen van zulk soort chaos. Ook was er bijna geen tijd met Celine om mijzelf inhoudelijk voor te bereiden op mijn werk, dus heb ik het vak in de eerste periode helemaal naar eigen vermogen in moeten vullen, omdat we bij het thema ‘rommel’ bleven en dus pas heel laat door konden over de inhoud van ons vak. Uiteindelijk besloten Celine en ik om elke dinsdag tussen mijn lessen door te ontmoeten, anders konden we geen tijd vinden om met elkaar onze lessen voor te bereiden. Als school had ik zeker meer tijd gegeven aan docenten om zich voor te bereiden op hun inhoud, zeker in de eerste weken.
Voorbeeld 1 goed docentschap door Daan
Op mijn derde werkdag liep ik nadat ik tussen het 4e en 5e lesuur door een broodje had gehaald bij de bakker terug naar mijn lokaal, en zag een grote groep verzameld op een grasveldje 100 meter van de school. Het was een vechtpartij. Twee jongens van de bovenbouw stonden met elkaar te vechten en een groep van wel 30 leerlingen stond er omheen om het incident te filmen en te bekijken. Zonder aarzelen ben ik met een duidelijk hoorbaar en zichtbaar gebaar naar de twee kemphanen gelopen en ben tussen beiden gaan staan. Beide jongens in de ogen kijkend zag ik dat het gevecht niet meteen zou stoppen. Ik bleef in oogcontact tussen de twee vechtende jongens staan. Omstanders stopten met filmen en begonnen weg te lopen. Ik maakte duidelijk dat ik de filmers hun gedrag laf vond door dit verbaal duidelijk te maken en omdat ze het gevecht lieten bestaan. Vechter Samuel liep ook weg en vechter Storm bleef bij mij achter. Gelukkig kwam roostermaker Eddy, die ik ken van mijn voetbalclub, ook op het incident afgelopen, en kon samen met mij de groep naar school sturen. Eddy heeft toen de verdere overdracht geregeld tussen Samuel, Storm en de mentoren. Ik heb nog goed pauze-contact gehad met beide vechtersbazen. Er zijn vaker opstootjes op het plein geweest waar ik direct heb ingegrepen en fysiek geweld heb gestopt.
Voorbeeld 2 goed docentschap door Daan
De onderwijsresultaten van mijn studenten waren tot nog toe goed. In de eerste periode heb ik verschillende 10-en uit kunnen delen omdat leerlingen alle gevraagde opdrachten wisten uit te voeren. Leerlingen wisten dat ze elke les een plusje bij mijn lessen konden halen en zo een half punt konden scoren. Hierdoor kwam er een duidelijke motivatie om 10-en te halen, en was ik in de tweede periode met nog meer gemotiveerde studenten aan het werk gegaan. In de eerste periode durven de groepen zelden een kring te vormen of naar elkaars presentaties te kijken. Aan het einde van periode 1 en aan het begin van periode twee waren er veel meer publieksmomenten waarbij leerlingen zich presenteerden voor de klas. Eindopdrachten presenteren voor de klas leverde dubbele plusjes op, een heel punt, wat ervoor zorgde dat de meesten hun 10 wilden halen en dus voor de klas wilden presenteren. Ook denk ik dat het goed van mij is dat ik nooit een rode kaart heb hoeven geven. Wel heb ik bijvoorbeeld bij 2MH2 een les in een bus-opstelling gegeven nadat er in de les ervoor met een glas werd gegooid terwijl ik er niet achter kwam wie dat had gedaan. De les daarna heb ik met mentor Jesse Bicker erbij gegeven, en daarna was mijn relatie en verstandhouding met de leerlingen goed genoeg om fijn les te geven in het dramalokaal. Tijdens de bespreking van de review met alle medewerkers werd mij duidelijk dat het bij het GRC een ondermaats niveau van presentatievaardigheden heerst. Ik hoorde verhalen van docenten dat studenten ook in 6vwo zich nog niet met veel zekerheid durven te presenteren. Aangezien het GRC zich profileert als een cultuurprofielschool, zou ik hier uiteraard veel meer op inzetten. Mijn ambitie om drama of theater ook in de bovenbouw aan te bieden heb ik direct bij de eerste keer dat ik rector Erik Visser de hand schudde als opmerking kenbaar gemaakt. Hij wist van mijn ambitie om drama en theater belangrijk en goed in zijn school neer te zetten, en mijn collega Celine was daar ook op een goed begeleidende manier met mij mee bezig. Ik was bereid om meer lessen te geven, wat mijn al volle rooster helaas niet toeliet bij een op te vullen vacature van een ckv-docent. Mijn motivatie en inzet om bij te dragen zijn als het goed is zichtbaar geweest. Ook zat ik midden in de organisatie van de projectweek van leerjaar 2, waar ik abrupt mee moest stoppen.
2. Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 1
- In mijn reactie erkende ik met nuance dat de uitlatingen uit de filmpjes passen bij hoe ik denk over de huidige staat van het onderwijs. Dat er in de brief staat dat ik het ‘volledig eens ben’ met mijn uitlatingen in het filmpje, betekent nog niet dat de mensen die het zien ook begrijpen wat ik ermee bedoel. Deze nuance heb ik eerder getracht te geven, en kan ik het snelste onderbouwen door het thuisonderwijs als basis te blijven benoemen, waarna ouders en kinderen zelf prima voor staats-gestuurde-scholen kunnen kiezen. Mijns inziens is de volgorde van het systeem waarin ouders en kinderen kunnen kiezen dus verkeerd, en zou de verantwoordelijkheid dus bij ouders en kinderen moeten liggen voor het leren van het kind, in plaats van bij de overheid. Ondanks dit idee over het systeem betekent dit natuurlijk niet dat ik zelf niets in dat systeem wil doen. Ja ik geloof dat het systeem eindig is in bepaalde opzichten. En het systeem zal ook doorgaan met allerlei vormen van scholing. Ik heb wel geloof en vertrouwen in mijn kunnen en manier van onderwijzen, en vind het belangrijk dat kinderen en jongeren Drama als vak ervaren. Ik houd van mijn vak en het lesgeven hierin. Bovendien past het bij mij om te blijven bij wat ik openlijk deel. Ik ben dus vooral eerlijk geweest, waardoor ik ben ontslagen.
- Ik ben op 3 scholen ontslagen door mijn mening over de coronamaatregelen. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat ik, omdat ik tegen aantoonbaar ineffectieve en zelfs schadelijke maatregelen zoals afstand houden, mondkapjes, testen en vaccinaties ben, van school ben gestuurd (zie ook deze bron). Bij de Hogeschool van Amsterdam was het ook omdat ik niet wenste mee te werken aan het ontwikkelen van online onderwijs, omdat ik les gaf aan leraarsopleidingen van de Faculteit Onderwijs & Opvoeding waarin het Drama vak ging over Lichaamstaal, Gedrag, Klassenmanagement en Gespreksvoering. Het online lesgeven kon ik niet verenigen met mijn visie op echt contact, echt bij elkaar zijn dus. En zie ik graag mensen glimlachen ☺.
- Ik vind dat staatsscholen crimineel gedrag vertonen door de implementatie van bepaald gedachtegoed te normaliseren. Gedachtegoed dat door het World Economic Forum (WEF), de Verenigde Naties (VN) en de EU met het Sustainable Development Goals (SDG)-beleid als uitgangspunt voor onze toekomst is genomen. Meteenzijdig belichte thema’s is er voor mij een gebrek aan vertrouwen in een soevereine positief handelende overheid. Dit politiek criminele gedrag kan bijvoorbeeld bewezen worden doordat we in Amersfoort ‘Nee’ stemden tegen betaald parkeren in de hele stad, en er toch alles aan wordt gedaan om het betaald parkeren wel in te voeren. Als politici weigeren naar feiten en burgers te luisteren, dan vind ik dat crimineel, want het zijn volksvertegenwoordigers en geen vertegenwoordigers van een boven-landelijk democratisch ontwikkeld bestel.
- Ik heb mijns inziens niet gezegd dat ‘staatsonderwijs niet zou moeten bestaan’. Dat zal vast blijven bestaan en ik denk ook dat het goed kan zijn. Wel vind ik dat ouders en kinderen veel meer zelf moeten kunnen bepalen en kiezen en dat het staatsonderwijs zoals het nu is ingericht niet goed is. Alternatieven zijn nodig om de concurrentie tussen staatsonderwijs en alternatief onderwijs mogelijk te maken. Vrijheid en een leerplicht-vrije samenleving zullen dan zorgen voor een meer liefdevolle en ook slimmere samenleving. Politiek gezien zou je de Libertarische Partij als voorbeeld kunnen nemen van hoe ik naar onderwijs door de overheid kijk. Hoe die partij het verwoordt: “Mensen hebben een natuurlijke drang om te leren. Iedereen leert op zijn eigen manier. Toch is er in Nederland een leerplicht en worden leerdoelen voor alle scholen wettelijk en uniform vastgesteld. Hierdoor krijgt bijna niemand het onderwijs dat bij hem past en wordt leren onnodig duur. De LP gelooft dat vrij onderwijs het beste onderwijs is. De LP is voor vrijheid en autonomie voor scholen en leraren, voor het afschaffen van de leerplicht en kwalificatieplicht en voor de afbouw van financiering en sturing vanuit de overheid.”
- Er wordt gesteld dat ik zeg dat de overheid onderwijs oplegt en dat dit een gevaar is voor kinderen. De leerplicht stelt dat kinderen naar school ‘moeten’. Ik ben tegen dwang. Verder ben ik helemaal voor het in beeld houden van alle kinderen en iedereen naar zijn behoeften en talenten bedienen. Wel zeg ik dat de overheid dus inderdaad onderwijs oplegt via de leerplicht. En erger nog, onwaarheden opleggen via het onderwijs, en dat vind ik vooral een gevaar voor onze kinderen. De zin ‘Volgens u legt de overheid onderwijs op en is dit een gevaar voor onze kinderen’ klopt dus niet. Echter zou ik waarschijnlijk eerder wel hebben gesteld dat ‘Overheden onwaarheden opleggen en dit een gevaar voor onze kinderen is’.
2.2 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 2
- Dat de aarde rond zou zijn is mijns inziens inderdaad niet bewezen. Ik denk dat de aarde een toroïdale vorm heeft, net als de mens en eigenlijk alles in het universum. Mijns inziens hebben we wel een ronde, grotere, groeiende aarde, met meerdere schijven buiten de zuidpool. We hebben een zon en maan die dichtbij binnen het firmament staan.
- De zon is gezond. Zonnebrandcrème is naast de bestanddelen die erin zitten ook kankerverwekkend omdat het de poriën dicht maakt op een huid die vervolgens door de zon wordt opgewarmd. De zon is zeer gezonden we zouden er goed aan doen om met onze huid dagelijks in de zon te zitten. De zonnebrandcrème haalt dit gezondmakende effect weg, en is hierom mijns inziens kankerverwekkend en daarom zeg ik op TikTok dat zonnebrand kankerzooi is.
- Ik gebruik inderdaad graag het woord complot-theorist of wappie om mezelf voor te stellen. Dit doe ik omdat ik geloof dat er (on)zichtbaar allerlei duistere evenementen uitgevoerd worden, en het is aan ons om te bepalen in hoeverre we willen wat we op ons bord krijgen. Kijk naar de voortdurende oorlogen waar ook Nederlanders aan mee betalen zonder dat wij er om hebben gevraagd. Ik ben van nature nieuwsgierig, en verander geregeld van gedachten en mening, omdat ik open sta voor nieuwe informatie. Dit maakt mij mens en houd mij scherp. Ik probeer de growth mindset te hanteren. Mijn drive is vaak om snel mogelijk achter zoveel mogelijk waarheid te komen en ben daarom erg actief in allerlei kunstdisciplines en online, vindbaar en transparant delend. Leerlingen vonden mij met name via TikTok. Ook ben ik vindbaar via Instagram, Telegram, X en mijn website. Ik maak geen geheim van wie ik ben en wat ik vind, want vind de vrijheid van meningsuiting ons grootste goed in de samenleving, en door een sterke mening te uiten worden mensen weerbaarder, en komt er vaak een gesprek op gang. Ik ga geen gesprek uit de weg. Het is jammer dat ik door mijn openheid over wat er gaande is in de wereld, en met de krachttermen die ik gebruik om mijn punt duidelijk te maken, toch ben ontslagen. Dit zegt mij dat de vrijheid van meningsuiting dus eigenlijk gewenst is binnen het staatsonderwijs, en dit bewijst precies mijn punt waarom ik zeg dat scholen onwaarheden opleggen en dus ten dele gevaarlijk zijn. Omdat het vaak niet mag gaan over moeilijke onderwerpen. Iets wat ik juist wel bespreekbaar maak in mijn lessen.
- Ik kan me moeilijk voorstellen dat ik het woord ‘vergeldingen’ in de mond heb genomen. Wel denk ik inderdaad dat er militair is ingegrepen in allerlei zaken wereldwijd, en dat er een enorme transitie van ons systeem aan zit te komen.
- De opmerking ‘en door banken’ is totaal buiten context en valt niet te begrijpen door mij.
- De CEO’s wereldwijd die opgestapt zijn van grote bedrijven zijn zichtbaar velen. Dat daarvoor anderen in de plaats komen is een logisch gevolg. Waarom deze CEO’s afstappen werd niet gevraagd en er wordt ingevuld dat dit is om ruimte te maken voor anderen. Ik heb niet gezegd dat dit volgens mij de reden is. De reden is volgens mij de informatie en de geschiedenis die de betreffende opgestapte CEO’s hebben in combinatie met de bedrijven die ze gediend hebben. Vele bedrijven hebben misdaden tegen de mensheid gepleegd, waardoor er verschillende handelingen nodig zijn om de misdrijven te kunnen berechten, waaronder waarschijnlijk het verhoren van de bazen van deze bedrijven, met uitstap tot gevolg. Mijns inziens is dit een onzichtbare militaire interventie waarbij in het geheim allerlei getuigenverklaringen worden opgenomen, die soms wel en soms niet worden gedeeld. Wij kunnen wel of niet nieuwsgierig zijn naar deze geheimen. Ik ben graag onderzoekend bezig.
- Ik heb de 3 stellingen die in de review op het bord stonden (1. Er zijn 2 genders 2. 9/11 was een gecontroleerde demolitie 3. Onze voorouders zijn reuzen, geen apen) gebruikt om leerlingen te laten nadenken over controversiële onderwerpen. Ik heb ze dus niet een waarheid ‘voorgehouden’, ik heb ze na laten denken over wat zij dachten wat waar was bij deze stelling en op laten staan als ze het ermee eens waren. Bij de stelling dat we van reuzen afstammen i.p.v. apen stond gemiddeld gezien een handjevol leerlingen op.
- Werken met controversiële onderwerpen is iets wat op Foleta als mogelijke cursus had zien staan. Zelf houd ik van controversiële onderwerpen en heb ik gemerkt dat jongeren individueel bijna allemaal goed in staat zijn een gesprek te voeren over moeilijke onderwerpen, als je geduld hebt, en de juiste vragen stelt. Ik zag het als mijn taak om buiten de box les te geven en tegelijkertijd binnen het kader van de school te werken, om de leerlingen te bereiken. Mijn stellingen zoals geponeerd op het bord tijdens mijn review dat er 2 genders en dus geslachten zijn, dat 9/11 een gecontroleerde demolitie was en dus een groter plan, en dat onze voorouders reuzen en geen apen zijn, geloof ik tot op de dag van vandaag echt en ik zie nog geen reden om hier anders over te denken. Andersom eerder, hoe meer ik nu weer onderzoek doe naar deze stellingen, hoe meer ik erachter kom dat het redelijk goed gesteld is. Gender is mogelijk een hele discussie omdat via het woord ‘gender’ veel psychologische verwarring is bereikt. Dat de World Trade Centers en Building 7 op een gecontroleerde manier in elkaar zijn gestort, plus allerlei ander bewijs die laten zien dat dit een vooropgesteld plan was, is voor mij overduidelijk. Zo is de ineenstorting te zien als verschillende dollarbiljetten op een bepaalde manier gevouwen worden. Of werd het moment al in verschillende Hollywood films ‘voorspelt’. Iets wat mijns inziens dus is gebeurd doordat grotere machthebbers achter de schermen, als in een film of een toneelstuk, als regisseurs aan de touwtjes trekken. Zie ook https://11september.eu Zelf dat ik dat de Q-militairen nu de hoogste positie hebben waardoor onze tijdlijn voor vrede en vrijheid goed beschermd is. Ik zie de Q-militairen als een positieve groepering die via Q-drops en Simple English Gematria communiceert, endoet wat nodig is binnen een verloop van omstandigheden. Iedereen is Q, want Q staat voor de bron. We zijn allemaal onderdeel van dezelfde bron van liefde. Over Q zijn er allerlei mogelijke waarheden van allerlei ‘truthers’ online te vinden. Ikzelf stuur het liefst aan op het bekijken van de documentaire: The Jesus Strand.
Zie deel 1: https://rumble.com/vre77w-the-jesus-strand-part-1.html .
Zie deel 2: https://rumble.com/vre790-the-jesus-strand-part-2.html
Deze documentaire legt mijns inziens uit dat de 66 boeken van de bijbel maar een deel zijn van de 777 of 888 of meer heilige boeken. En dat Jesus/Yeshua of de Christus families een bloedlijn hebben waar nog steeds een grote strijd om gestreden wordt. Het zijn volgens mij mooie en waarschijnlijk echte verhalen die moeilijk te weerleggen zijn. Het wordt verteld door misschien wel de belangrijkste patriot uit Trump patriot beweging, die bezig zijn het land te verenigen door allerlei zichtbaar goede daden voor en achter de schermen. Met JFK en JFK Jr als een van de 900+ deadalivehero’s geloof ik dat we in een bijzonder bizarre, gruwelijke en ook mooie werkelijke speelfilm leven waarin echt soms moeilijk van nep te onderscheiden is. Wel is dat onderdeel van mijn beroep, en daarom heeft de waarheid ook zoveel mijn interesse. Verder vind ik het erg onwaarschijnlijk dat we af zouden stammen van de apen en vind het veel aannemelijker dat we afstammen van mensachtigen. Vroeger was er veel meer CO2 in de lucht en als dat in de lucht zit dan wordt alles veel groter. Mijns inziens waren zowel mensen, als dieren, als planten vroeger veel en veel en veel groter. Zo zijn de piramides bijvoorbeeld gebouwd. Ook beschikten we vroeger over een schoner DNA waardoor we onze spirituele gave meer tot onze beschikking hadden. Een belangrijke verloren beschaving heet Tartaria. Ze hadden vrije energie tot hun beschikking en bouwden bijna perfecte gebouwen en steden. Grote delen van deze oude beschaving zijn nog steeds aanwezig of we leven er in.
2.3 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 3
Ja, ik vind de situatie op het GRC zorgelijk, en deze zorgen werden ook zichtbaar en hoorbaar uitgesproken door rector Erik en door afdelingsleider Michel tijdens verschillende docenten bijeenkomsten. Ik begreep van Michel dat het GRC binnen de 3% slechtst presterende scholen van Nederland valt. Kijkend naar het taal en rekenvermogen van de leerlingen bij mijn lessen, verbaast deze uitslag mij niet. Ik ben er uiteraard wel voor om alle kinderen in beeld te hebben zodat deze niet verloren raken. Ik bedoel verloren raken meer in de spirituele zin, namelijk dat leerlingen hun mooiste potentiële zelf niet lijken te zijn.
- De situatie in en buiten de klas is vaak onveilig, omdat er door middel van agressie veel groepsdynamiek wordt opgelost door de sterksten van de klas en school.
- Er wordt over het algemeen ongezond gegeten door leerlingen en docenten.
- Er werd in een enquête door leerlingen gezegd dat ze zich niet gezien voelen door docenten. Docenten denken dat ze de leerlingen wel zien en zetten zich uiteraard in naar vermogen, dit kwam in de evaluatie op de enquête naar voren. Echter denk ik dat de kinderen inderdaad te weinig gezien worden voor wie ze echt zijn. Dit komt door de snelheid en de manier van lesgeven, die wat mij betreft zorgt voor een houding waarin kinderen ‘voldoen maar verloren raken’. Ook hebben leerlingen een veel grotere online en offline wereld waar de school geen weet van heeft. Doordat de scholen en docenten de mobiel en de sociale media ‘thuis of in de kluis’ willen laten, denk ik dat de kloof tussen docenten en leerlingen vooral groeit. Leerlingen vonden het waarschijnlijk fijn dat ze mijn sociale media konden volgen zodat ze een sneller beeld hadden van ‘wie ik ben’, iets wat eigenlijk heel prettig is voor verdere omgang.
2.4 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 4
Ik wil graag mijn vak uitoefenen waarvoor ik ben opgeleid. Als dramadocent zijn er bijna geen andere plekken dan door de staat aangestuurde scholen waar ik mijn vak uit kan oefenen en een normaal inkomen kan krijgen. Ik houd van het werken met leerlingen die hun eigen creatiekracht mogen ontdekken, en ben vooral sociaal aan het werken om te zorgen dat de jongeren zich gezien en begrepen voelen. Mijn dramalessen dragen bij aan allerlei positieve ontwikkelingen zoals zelfvertrouwen en zelfliefde. Dit wil ik de wereld niet onthouden. Ik wil waar mogelijk mijn beroep uitvoeren, en dacht dit naar vermogen en behoren te doen. Daarbij kwam dat ik via de HvA en het latere middelbare school werk een salarisschaal had opgebouwd van 11.15. Mijn enige criteria in mijn sollicitatie was dat mijn salarisschaal gerespecteerd zou worden. Uiteindelijk kreeg ik een 11.0 inschaling en heb ik hard mijn best moeten doen om de LB inschaling om te buigen naar een LC inschaling alvorens ik mijn contract, toen pas ruim een maand later dan dat ik begon, kon tekenen. Het was bijzonder om te ervaren hoe hard ik als medewerker moest werken om het juiste contract voor elkaar te krijgen wat mij beloofd was. Toen kwam ik er ook pas laat achter dat het eerste half jaar ik 18 lesuren zou werken, en het tweede deel van het jaar maar 5 lesuren zou werken. Hierdoor had ik een vol rooster, maar geen vol loon. Hierdoor heb ik veel meer uren gewerkt dan waarvoor mij tot noch toe is uitbetaald. Nog steeds worden er financiële syteem-fouten gemaakt, zoals in de vaststellingsovereenkomst. Ook heb ik door het reizen met de trein meer reiskosten dan bekostigd gekregen, en is dit moeilijk gebleken om geregeld te krijgen. Al met al is de organisatie niet goed op orde.
2.5 Reactie op ‘Uw reactie’ alinea 5
Het is inderdaad best lastig om goed functionerend te laveren binnen het hele systeem, niet alleen in het onderwijssysteem, als je er kritische overtuigingen op na houdt. In een gezonde maatschappij is er ruimte voor elk individu, en dus vond ik het in gesprek met Erik en Marieke fijn om mijn wereldbeeld te kunnen delen. Ik dacht dat ik in een open en gezonde school werkzaam was. Dit open gesprek levert mij met de leerlingen ook altijd het beste resultaat op. Dat het gesprek mag schuren, hoort om tot kwalitatief werk te komen. Ik wil mijn werk zo goed mogelijk doen, en de school wil dat ik mijn werk zo goed mogelijk doe. Mijns inziens hadden we prima dichter naar elkaar kunnen komen na mijn open reflectie. Door mijn overtuigen als stellingen te poneren in de klas, kwam ik er achter dat alle leerlingen geloven dat er 2 genders dan wel geslachten zijn, en dat een handvol leerlingen per klas denkt dat 9/11 een gecontroleerde demolitie was, en een handvol per klas die ook denkt dat we van de reuzen in plaats van apen afstammen. Verschillende leerlingen reageerden dat hun profeet ook 30 meter is, dus dat het goed kan kloppen.
3. Reactie op ‘Gesprek geschorst’
Toen het verhoor abrupt stopte omdat Erik en Marieke in beraad gingen, ging ik weg met het idee dat het wel goed zou komen. Ik zou me best op een wijze aan willen passen als de school dat nodig zou achten. Ik wachtte in de docentenkamer waar Michel ook nog was. Hij vertelde me daar op dat moment dat hij ook was uitgenodigd om erbij te zitten, maar dat hij me geen gevoel van 3 tegen 1 had willen geven, en hij vertelde me dat hij binnenkamers ook kritisch is op beleid.
Wat context over mijn relatie met Michel Spittje: Michel was dit jaar mijn teamleider en ik heb eenmaal een kennismakingsgesprek met hem gehad dat toen ook direct een reflectie was op de review waarin ik het met hem heb gehad over de door mij ingenomen stellingen. Toen hebben we het iets meer inhoudelijk kunnen hebben over deze stellingen en hij vroeg mij of ik hier wat milder mee wilde worden, en of ik de leerlingen binnen het lokaal wilde laten werken. Dit heb ik vervolgens gedaan. Ik liet de leerlingen bij mooi weer graag buiten werken. Het werkt erg effectief voor mijn les als de jongeren ruimte en vrijheid ervaren, en buiten is dat voor hen bij uitstek, mits ze een duidelijke werkopdracht in groepsvorm hebben. Dit was nog een punt van discussie waar ik het graag over had willen hebben, want ik had mooie plantenbakken om mijn lokaal staan, en had deze willen laten bewerken door mijn leerlingen. Ik had de voetbalkooi en de basketbalpaal nog beter willen benutten. Ik hield er van om tijdens pauze met leerlingen te voetballen. Het zorgde voor makkelijker contact. Met Michel kon ik zowel inhoudelijk als over voetbal praten. Ik vond het erg jammer dat hij niet eerder in mijn les was komen kijken, en wel onverwacht en zonder aankondiging tijdens de review in mijn klas kwam meekijken. Dat was niet netjes. Hij had die ochtend wel gedacht te mailen maar die mail was blijkbaar verkeerd verstuurd. Het kwam soms chaotisch over, want mijn eerste afspraak met hem was hij ziek en was hij vergeten dat aan mij te melden.. Het leek alsof Michel veel te doen had, terwijl hij de betreffende leerlingen van leerjaar 2 niet allemaal leek te kennen. Dat lijkt me een lastige werkwijze als coördinator van een leerjaar. Michel leek veel oog te hebben voor dat collega’s elkaar zien en kennen, dat was prettig. Toen ik toch afhaakte voor een borrel, reageerde hij begripvol. Hij lijkt zich daar echt met een oprecht goed hart voor in te zetten.
Toen Erik me weer binnen riep, dacht ik nog een mooie tijd bij het GRC te gaan beleven. Het ontslag op staande voet kwam dan ook als een complete verrassing. Ik zag en zie geen aanleiding waarom je mij om wie ik ben en wat ik vind zou ontslaan. Als de uitingen in de vredesmars de doorslag zouden geven voor ontslag en niet binnen een bredere nuancering zouden worden herzien als zijnde een goed idee, of iets om over na te denken, en dus een reden voor ontslag, dan toont dit duidelijk aan hoe ver weg we van het echte gesprek zijn.
4. Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 1
Ik geloof niet dat mijn opvattingen haaks staan op die van de scholengroep. Volgens mij staat het welbevinden van de jongeren voorop, bij ons beiden.
4.2 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 2
Ik roep op tot thuisonderwijs als basis voor de samenleving, waarin ouders in de eerste plaats de regie hebben over hun kinderen. Dit zie ik als wél naar school gaan en ik vind dit dus een verdraaiing van mijn woorden. In mijn lessen meldt ik alle leerlingen af en aan als ze er zijn, en in mijn normering is aanwezigheid de belangrijkste graadmeter voor succes. Jullie wisten dat jullie mij in huis haalden en mijn informatie stond al voor dat ik solliciteerde op mijn homepage, dus jullie hadden eerder kunnen beslissen mij niet aan te nemen. Daarbij vind ik dat mijn overtuigingen wel binnen mijn vakgebied als Dramadocent passen.
4.3 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 3
Ik vind het volstrekt ongeloofwaardig om voor de volle 100% te geloven dat we afstammen van apen en dat de aarde precies zo is als dat NASA ons vertelt. Ik stel liever vragen bij dit soort beweringen, en heb door zelf nadenken ook een hoop andere conclusies dan deze. Waarom verstoort dit gedachtegoed het onderwijs? Mogen dit soort globe-thema’s niet bevraagd worden? Moet dit dus de waarheid zijn? Dat mijn overtuigingen, of zelfs vragen, niet welkom zijn spreekt precies voor mijn kritiek.
4.4 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 4
Ik betreur het dat jullie je vertrouwen in mij hebben opgezegd. Ik heb geprobeerd om mijn uitspraken te nuanceren en eerlijk te vertellen wat ik denk te weten. Dat jullie hiermee interpreteren dat ik volledig achter de uitspraken sta zoals jullie ze poneren, vind ik ook treurig, omdat ik volgens mij niet volledig begrepen wordt.
4.5 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 5
Dat jullie een gesprek waarvoor ik op dezelfde middag wordt uitgenodigd als een reden tot ontslag zien, is iets wat jullie zelf gecreëerd hebben, vanuit paniek voor een al lang bestaand feit. Ik heb niet om dit gesprek gevraagd, en heb niks gedaan om jullie tot dit gesprek aan te zetten. Jullie waren te laat met jullie observatie, raakten in paniek en wilden mij ondervragen en, zo te zien, de deur uit hebben. Graag blijf ik staan met mijn eigenwaarde en als professional. Het geeft mij behalve een emotionele, mentale en financiële klap, ook enorme reputatieschade die ik moeilijk kan verhalen en terug kan draaien. Mensen maken een verhaal en denken vast dat ik iets heb gedaan waardoor ik ontslagen ben, iets wat niet het geval is. Ik voel me onbehoorlijk bejegend door een te snel handelen van MT van GRC en Stichting Willibrord, zonder mij ergens een extra kans voor herstel te geven. Iets waar ik waarschijnlijk best toe bereid was geweest. Echter is er ook niets wat ik werkelijk fout heb gedaan, want ik ben eerlijk geweest.
4.6 Reactie op ‘Dringende reden’ alinea 6
Ik vind het bijzonder treurig dat mijn loon per direct werd stopgezet. Hierdoor ben ik direct in de problemen gekomen omdat ik kostwinner ben van mijn prille gezin. Doordat de vaststellingsovereenkomst een 0.4 gehanteerd werd, in plaats van de juiste 0.64, kon ik deze niet eens ondertekenen, al had ik het gewild. Het zou in dit geval totaal oneerlijk voor mij zijn. Hierom heb ik een advocaat in de hand genomen die mij gaat bijstaan om een betere regeling te treffen, waarmee mijn ontslag op staande voet terug gedraaid wordt en ik hopelijk weer terug kan komen als dramadocent.
5. Reactie op ‘Gevolg ontslag op staande voet’ alinea 1
Ik heb gezien dat mijn dienstverband per ingang van 15 november is beëindigd. Ik ben het niet eens met mijn ontslag en heb bezwaar aangetekend. Het ontslag is onterecht dus ik wil komen werken. Door de plotselinge beëindiging van mijn contract ben ik nu in geldnood.
5.2 Reactie op ‘Gevolg ontslag op staande voet’ alinea 2
In de eerste zin stellen jullie dat ik de stichting een dringende reden tot ontslag op staande voet heb gegeven. Ik zie geen dringende reden, behalve mijn eerlijke idee over wat er gebeurd in de wereld, iets wat volgens mij al bij iedereen bekend kon zijn. Ik ben benieuwd naar de gefixeerde schadevergoeding die jullie menen te kunnen opleggen, waar ik dus nog bericht over ga ontvangen.
6. Reactie op ‘Tot slot’ alinea 1
De informatie die gegeven is vind ik niet volledig. Er waren allerlei onderwerpen in ons gesprek die niet in de brief naar voren zijn gekomen, en mijn woorden zijn verdraaid. Hierom heb ik een advocaat in de hand genomen die mij gaat helpen om met jullie tot een betere regeling te komen. Onderaan in punt 7 heb ik de onbeschreven besproken punten benoemd.
6.2 Reactie op ‘Tot slot’ alinea 2
Graag had ik van mevrouw F. Nasrullah gehoord, alvorens zij stelt spijt te hebben van deze te moeten nemen beslissing. Nooit heb ik met mevrouw F. Nasrullah gesproken, wat mij aantoont dat de organisatie niet goed op de hoogte is van welke mensen er voor hen werken, of dat de organisatie te groot is om nog persoonlijk en menselijk te kunnen worden in het persoonlijk afhandelen van de beëindiging van werknemers en hun contracten.
6.3 Reactie op ‘Tot slot’ alinea 3
Bedankt, ik heb de post in goed orde ontvangen.
7. Onbeschreven punten in ontslaggesprek
Wat niet beschreven wordt in de ontslagbrief en wat wel nog relevant is:
- Mijn goede functioneren
- Op één dag ziek zijn na ben ik altijd aanwezig geweest en geen een keer te laat
- Ik heb presentie van alle leerlingen goed bijgehouden
- Ik heb de cijfer normering goed bijgehouden
- Ik heb de meer dan 200 leerlingen vanaf de eerste dag serieus genomen als individuen
- Ik heb zowel binnen als buiten de klas mij voorbeeldig gedragen
- Ik heb de kwaliteit van het onderwijs op het GRC verbeterd en een impuls gegeven
- Leerling wilden extra bij mij in de les komen
- Leerlingen zijn weer blij met meer Drama op school
- Het Dramalokaal is veel meer opgeruimd en werkbaarder als eerder
- Er is met Celine hard gewerkt aan samenkomen voor goede lesinhoud
- Er is goed met collega’s samen gewerkt aan de projectweek voor leerjaar 2
- Er is niet ingegaan op de inhoud van de drie ingenomen stellingen
- Er werd me gevraagd naar mijn betrokkenheid bij ‘de sleutel van Bodegraven’. Ik gaf aan dat ik ook liever niet wil dat het waar is, en dat ik helaas elke dag enkel meer kan concluderen dat het helaas waar is. Ik bleef dus in het gesprek bij mijn conclusie dat ik denk dat hooggeplaatste ambtenaren betrokken zijn bij moorden in Bodegraven en dat ik vind dat dit onafhankelijk onderzocht dient te worden.
7.2 2eJaars projectweek
De 2ejaars projectweek werd naar vermogen door mij voorbereid. Pas een maand voor startdatum maandag 25 november werd mij gevraagd deze projectweek te leiden. Naast mijn vaderschap en werkzaamheden bij bso-Vrijland, heb ik op school en thuis aan de projectweek gewerkt. Ik heb eerst aan leerlingen gevraagd welke gastdocenten zij graag voor de projectweek ‘Back to your roots’ wilden uitnodigen. Jihan van 2HV kwam met Adam al Kandoussi, een topworstelaar en volgens mij goede man die de jongeren mooi kan bereiken. Ikzelf had Reza de Groot al benaderd via mijn vriendin. Ik hoopte dat Alistair Overeem ook wel warm zou worden voor zo’n klusje, Reza is zijn aanspreekpunt. Uiteindelijk levert Reza zelf zijn grondende bijdrage via kickboksen en andere vormen van training in weerbaarheid. Verschillende organisaties voor artiesten waren al door Jo Anneke benaderd, en ik begreep later pas dat het alleen om kunstvakdocenten moest gaan. Via Adam had ik inmiddels 3 andere topsport weerbaarheids-docenten bereid gevonden om grondende lessen te geven. Tot de laatste avond voordat ik ontslagen werd, was ik tot midden in de nacht bezig met het projectplan voor docenten, leerlingen en betrokkenen. Op de dag van ontslag heb ik in de middag met Anna gewerkt aan het afmaken van alle laatste puntjes op de i, zoals de laatste lokalen, de juiste docenten bij de juiste workshops, het passend maken van het systeem in magister via roostermaker Hans etc. Daarna heeft Anna de docenten deze informatie verstuurd. In diezelfde middag, een half uur voor mijn ontslaggesprek, heb ik tijdens een mentoren bijeenkomst een briefing gegeven over de projectweek. Daarin heb ik uitgelegd over de start-dag met Mark en zijn team van MyQuest. Ook sprak ik over de voorstelling van Giovanni en Jimmy op dinsdag, over de BAK-tijdlijn en over de door MyQuest in te vullen derde grote groepsactiviteit. De woensdag en donderdag had ik al redelijk goed ingevuld en moest nog een beetje door Jo Anneke haar workshopdocenten worden aangevuld. Het was een erg vreemde gewaarwording om zo volop in dit project bezig te zijn, om plots er mee te moeten stoppen, zonder het gevoel iets hiervoor te hebben gedaan en wel moet stoppen met mensen te communiceren over een aankomend evenement. Ik vroeg nog in het gesprek aan Erik of ik het 2ejaars project nog mocht doen. Hij zei stellig ‘Nee’.
7.3 Review-dag
Onverwacht kwamen Gonda, Michel en een andere collega mijn lokaal binnen terwijl 2HV1 ook mijn klas binnen komt. Verbaast kijk ik naar Michel, want ik had hem juist gevraagd om eens langs te komen in mijn les waarop hij geantwoord had dat hij dat graag pas na de herfstvakantie zou komen doen om mij te laten wennen. Ik vond het geen probleem, en eigenlijk juist leuk, dat er collega’s bij mij in de les kwamen kijken. Terwijl de leerlingen in de eerste minuten van mij vaak veel ruimte krijgen om te chillen en hun plek in het lokaal te vinden, maak ik persoonlijk contact en zorg ik dat het lokaal voor zover nodig op orde is.
Ik had tijdens mijn review-moment het volgende op de voorkant van het bord staan:
Vandaag
1. Cijfers
2. Start theatermaken vanuit wat je belangrijk vindt
Op de achterkant
Overtuigingen (zoektocht naar waarheid)
Voorbeeld Daan
* Er zijn 2 genders
* 9/11 was een gecontroleerde demolitie
* Onze voorouders zijn reuzen, geen apen
Deze stellingen had ik gekozen vanuit mijn werkelijke eigen overtuigingen. Gedachten die mogelijkerwijs ‘fout’ kunnen zijn, niet juist, en toch denk ik dat het wél zo ís. Wie bepaalt wat juist en dus waar is? Ik kan mijn overtuigingen staven met allerlei bewijs. Ja het staat haaks op wat men leert in het schoolsysteem. Ik vind het de taak van het schoolsysteem om, door de juiste vragen te stellen, en de juiste onderzoeken te doen, tot scherpere, mooiere, spirituelere en betere, wetenschappelijkere conclusies over de waarheid in de wereld en het leven te komen. Eer het leven en de krachtige mensen die we zijn. Leer echt over de natuur en al God zijn zegen. Ik mis God en de nuchtere spiritualiteit als een liefdevolle stabiele factor binnen het zo snelle en veel-vragende onderwijs. Ik gun de leerlingen, docenten, leidinggevenden, ouders en betrokkenen meer rust en wijsheid. Mijn doel voor de leerlingen was dan ook rust te geven naast het genereren van betrokkenheid bij de lessen, en het zelfstandig creatief worden met presentatievaardigheden. Ook zag ik het als mijn taak om hun geest aan te wakkeren voor mooie en leuke ideeën. Ideeën die mogelijkerwijs zelfs waar zijn en onderdeel kunnen zijn van authentiek lesgeven. Vooral om zelf en anderen creatief te laten leren leven en blij te zijn met die vrijheid.
7.4 Mijn stellingen van overtuigingen bleven inhoudelijk onbesproken
De stelling ‘Er zijn 2 genders’ die ik op het bord had staan tijdens de review is niet hardop besproken tijdens het ontslaggesprek en wel belangrijk, omdat de school gender-neutrale toiletten heeft. Iets wat mijns inziens niet klopt en verwarrend en onveilig werkt in het algemeen, en al helemaal op een jongerenbrein. Met mijn stelling leg ik uit dat er mijns inziens twee geslachten zijn, ‘mannen’ en ‘vrouwen’, en dat genderidentificatie en genderexpressie gebruikt worden om het gevoel in plaats van de biologie te normaliseren. Het verschil in sekse tussen mannen en vrouwen zou wat mij betreft leidend moeten zijn binnen toiletgebruik. Door de genderidentificatie en genderexpressie als normalisering voor toiletgebruik binnen scholen te gebruiken, maakt dat iedereen die zich zo ‘voelt’ in plaats van biologisch ‘is’, het recht heeft om op die manier te handelen. Hierdoor is de kans groot dat vooral vrouwen een onveilig gevoel in het toiletgebruik ervaren door mannen die zich voor kunnen doen als vrouw. Door toiletten te scheiden blijft men bij de biologische sekse. Bovendien werkt het hebben van ‘safe plees’ de transitie-drang toe als dit soort dingen op deze wijze genormaliseerd worden. Het in transitie gaan is een levenslang medisch traject waar mensen ook veel spijt van kunnen krijgen. Zie bijvoorbeeld deze recent uitgezonden documentaire over vier mensen met transitiespijt en deze documentaire van Zembla over het Amsterdamse transgenderprotocol dat internationaal onder vuur ligt, omdat het niet wetenschappelijk onderbouwd is, Ik heb deze stelling met bijna al mijn klassen uitgevoerd, en er was geen enkele leerling die niet op stond bij het benoemen van de stelling. Eens is opstaan. Hierdoor kan ik met redelijk veel zekerheid zeggen dat deze leerlingen geloven dat de geslachten man en vrouw verschillend zijn en dat het belangrijk is om dit zo te erkennen. Het uit elkaar halen van de geslachten gebeurt, zeker in een leeg dramalokaal, vaak automatisch. Een groep meiden en een groep jongens. De meiden hebben bepaalde thema’s waar ze makkelijker met elkaar mee werken. De jongens hebben thema’s waar ze makkelijker met elkaar mee werken. Het is veilig voor ze om op deze manier te werken. Liever heb ik dat de geslachten door elkaar werken, echter heb ik deze ervaring weinig gehad op het Gerrit Rietveld College. Ook omdat ik werk met het geven van zo veel mogelijk vrijheid en verantwoordelijkheid in opdrachten voor een zo goed mogelijk intrinsiek gecreëerd resultaat, heb ik de leerlingen via stellingen die prikkelend zijn, uitgedaagd.
Extra:
Verslag GRC
Ik werd in de middag rond 14 uur door een mailtje van afdelingsleider en teamcoordinator Michel Spittje uitgenodigd op een gesprek met rector Erik en Marieke, over mijn ‘privé, school en sociale media’ om 16 uur bij de kamer van Erik.
Nadat ik om 15.30 uur net een docententeam een briefing had gegeven over de door mij georganiseerde tweedejaars projectweek, wachtte nog een paar minuten tot 16 uur in de docentenkamer waar ik Erik en Michel al zag aan de andere kant. Om 16 uur liep ik naar de kamer van Erik en begeleide Michel me naar binnen, hij bleef buiten. Binnen zaten rector Erik en Marieke. Marieke bleek van Stichting Willibrord te zijn. Ze notuleerde.
In een gesprek met Erik en Marieke stelden zij beiden veel vragen naar mijn wereldbeeld. Ook sprak Erik zijn zorg uit om filmpjes die hij van mij had gezien met daarin volgens hem blijkbaar extreme uittingen die niet bij zijn school en het beleid horen. Ik heb op veel vragen rondom mijn wereldbeeld geprobeerd een eerlijk genuanceerd antwoord met mijn kijk op de zaak te geven. Ik heb vaak andere meningen dan de meeste mensen en mijns inziens was dit tijdens mijn sollicitatie ook duidelijk. In de les gebruikte ik mijn wereldbeeld want daarmee ben ik mezelf, en het is bovendien belangrijk voor alle kunst die ik maak. Ik vind het belangrijk buiten de box te werken en daarvoor zijn complot theoriën bij uitstek interessant, of in mijn ogen vaak waar. Waarschijnlijk heeft Erik mijn homepage van www.theateranderwijs.nl bekeken en daarop de YouTube filmpjes van de vredesmars en over Bodegraven gezien.
Enkele punten die besproken werden:
- Erik gaf hij aan dat het filmpje waarin ik ouders tijdens een vredesmars oproep kinderen van school te halen niet vond kunnen. Ik gaf aan dat ik tegen de leerplicht ben en voor thuisonderwijs als basis van de samenleving. Dit is inderdaad in conflict met mijn werk op de middelbare school, echter vind ik mijn vak geweldig en wil ik dit graag bij de jongeren aanbieden. Bovendien denk ik dat de school het ontbreekt aan meer van mijn drama/theater-vaklessen. Ook legde ik uit dat ik net vader ben geworden en dat het werken in mijn opgebouwde salarisschaal en binnen mijn vakgebied veel interessanter voor me is.
- Erik vroeg naar wat ik bedoelde met criminele overheid. Ik heb hem uit geprobeerd te leggen dat ik overtuigd ben dat het mij vooral gaat om de hogere machthebbers die zo betrokken zijn bij de oorlogen en andere schandalen. Ik betichtte hem of de school nergens van.
- Er werd me gevraagd naar mijn betrokkenheid bij ‘de sleutel van Bodegraven’. Ik gaf aan dat ik ook liever niet wil dat het waar is, en dat ik helaas elke dag enkel meer kan concluderen dat het helaas waar is. Ik bleef dus in het gesprek bij mijn conclusie dat ik denk dat hooggeplaatste ambtenaren betrokken zijn bij moorden in Bodegraven en dat ik vind dat dit onderzocht dient te worden.
- In een populair geworden filmpje van mij op TikTok spreek ik me uit over zonnebrand als zijnde ‘kankerverwekkend’ en ‘kankerzooi’. In algoritme is dit filmpje populair geworden, waarschijnlijk om de scheldwoorden. Wel sta ik achter de inhoud dat zonnebrand mijns inziens echt kankerverwekkend is en dat de zon gezond is. Ik geloof niet dat Erik dit fragment van mij gezien had, wel heb ik de inhoud van dit filmpje in ons gesprek benoemd.
We bespraken ook observaties van een review die eerder met mij via een gesprek met afdelingsleider Michel gedeeld waren. Hierin had Michel mij gevraagd mildere stellingen te kiezen en daar heb ik in mijn lessen vervolgens ook nog naar gehandeld.
Tijdens de review stond groot het thema ‘ Overtuigingen’ (zoektocht naar waarheid) met daaronder in het klein ‘ Voorbeeld van Daan’ op het bord. Ik liet leerlingen opstaan bij stellingen als ze het er mee eens waren. Dit ging om drie stellingen die ik op het bord had geschreven:
- Er zijn twee genders
- 9/11 was een gecontroleerde demolitie
- Onze voorouders zijn reuzen, geen apen
Bovenstaande stellingen werden niet per stelling besproken. Wel heb ik aangegeven dat ik echt overtuigd ben van deze stellingen, hoewel ik uiteraard ongelijk kan hebben en mogelijk nog ooit zal veranderen in mijn zienswijze. ‘Dit is nu mijn waarheid’, heb ik geprobeerd aan te geven. Voor leerlingen waren de stellingen een uitleg en uitnodiging om theater te maken vanuit thema’s die voor hen belangrijk zijn. Ieders overtuigingen kunnen daarin juist de creativiteit versterken, en ik vind expressievrijheid enorm belangrijk, mijn vak, dus sta voor vrijheid van alle ideeën.
Na ons gesprek gaven Erik en Marieke aan dat ze met elkaar in gesprek wilden en vroegen of ik een moment in de personeelskamer wilde wachten om daarna ons gesprek voort te zetten. Ik gaf aan dat dit ok was en liep weg met het idee dat het gesprek en mijn werk op het GRC vast voort zou worden gezet.
Michel ontving mij in de docentenkamer. Hij gaf mij daar aan dat hij eigenlijk ook bij het gesprek aanwezig had kunnen zijn, maar dat hij mij geen gevoel van 3 tegen 1 had willen geven. Ook gaf hij me aan dat hij ‘binnenkamers ook kritisch is’. Dit vond ik fijn om te horen. Ik gaf hem aan dat ik eerlijk heb geprobeerd te zijn en af te wachten wat er besloten werd. We kletsten door tot Erik me weer kwam halen.
Michel ging weer niet mee naar binnen. Erik viel nadat ik ging zitten met de huis in deur dat hij mij ‘op staande voet ontslaat’. Marieke leek nog ruimte te geven voor een oplossing, Erik leek echter stelliger. Ik zag geen ruimte. Er werd mij gevraagd naar wat belangrijk is bij een afwikkeling. Ik gaf aan dat ik afgelopen jaar mij uit de schulden heb gewerkt na belastingen en boetes op boetes die ik aan de overheid moest betalen. Daarnaast ben ik natuurlijk net vader geworden, moest mijn vriendin net weer zelf aan het werk om ons uit de kosten te laten komen, en heb ik dus financiele zekerheid nodig.
Bijkomend is dat ik me in de periode dat ik werkzaam ben geweest enorm heb ingezet voor het welzijn en leren van de leerlingen. Ik heb een goede band met leerlingen op weten te bouwen door mijn authenticiteit. Het gebeurde in mijn lessen dat leerlingen van andere lessen de les graag wilden volgen. Bij een enkele les waarin weinig leerlingen aanwezig waren kon ik dit toelaten. Ook kwamen leerlingen vaak in pauzes bij mij in het lokaal om te chillen en te kletsen.
De schoolresultaten zijn in het algemeen slecht. Ik liet leerlingen goed presteren door haalbare en motiverende opdrachten binnen de lessen te geven waarmee leerlingen wisten dat ze hoge cijfers konden halen.
Leerlingen leken positief te staan tegenover mij en mijn lessen. Ik kreeg regelmatig positieve feedback over de ‘leuke’ lessen. Een leerling zei eens ‘als uw lessen er niet waren dan zou ik school echt haten’.
Op TikTok werd een filmpje van mij populair waardoor verschillende leerlingen mij begonnen te volgen. Leerlingen waren positief over mijn TikTok account.
Op TikTok werd mij op de dag na mijn ontslag, op vrijdag 15 november, gevraagd of ik ontslagen was. Omdat ik al in contact met leerlingen ben via deze sociale media, en ben voor transparantie en openheid, heb ik bevestigend gereageerd: “Ja helaas ontslag op staande voet vanwege verschil in overtuigingen:(“. Hiermee dacht ik duidelijkheid in de situatie te scheppen voor leerlingen. Ik vond het passend bij de situatie. Hieruit voortkomend kwamen er verschillende reacties van leerlingen:
‘Wat jammer dat je bent ontslagen het was het heel leuk met u’
‘Ja het was echt geweldig u was de leukste docent’
‘BESTE DRAMA DOCENT’ (Akansha)
‘U MOET! TERUG KOMEN’
‘Meneer wolah u was echt beste docent groetjes warda 1hv1
IK GA NIET LIEGEN U WAS DE BESTE DRAMA DOCENT DIE IK OOIT HEB GEKEND
Meneer we missen u klassen u was de beste docent
Conclusie:
Voor ontslag op staande voet moet er een zwaar geldende reden zijn. Dat is hier niet aan de orde.
Hartegroet,
Daan Anton Jacob Beckers
Reactie plaatsen
Reacties